Private

ต้องออกตัวก่อนว่า ผมจะไม่สปอยตัวเรื่องนะครับ ผมจะพูดเป็นแนววิเคราะห์มากกว่า เพื่อไม่ให้เสียอรรถรสในการรับชม เอาเป็นว่า ใครอยากรู้ความสุขเป็นยังไง ไปลองดูด้วยตัวเองกันนะครับ วันนี้ก้ได้ทำในสิ่งที่ตั้งใจไว้ครับ ว่าจะออกไปดูหนังเรื่อง “คุณนายโฮ” ซึ่งเป็นวันแรกที่เข้าฉาย และที่สำคัญครับ “ได้ไปดูคนเดียวสมใจอยากจริงๆ” เพราะไม่มีใครไปดูเป็นเพื่อน ออกจากบ้าน ตั้งใจอยากจะมาดูรอบแรกเลย แต่ไม่มีรถ กว่าจะหารถได้ก็ปาเข้าไปเกือบๆ จะบ่ายโมงแหละ สรุปก็ได้ดูรอบบ่ายโมง 20 ครับ พอเริ่มเข้าไปในโรงหนัง เชื่อป่ะ มีแต่คนมาเป็นคู่ๆทั้งนั้น ไม่มีใครมาดูคนเดียวเลยสักคน (เอาแล้วไงตู ใจหวิวๆ บอกไม่ถูก) แต่ก็ไม่เป็นไร อดทนจนหนังเริ่ม ความรู้สึกนั้นก็หายไปครับ วิจารย์หนัง เอาหละเราเริ่มมาเข้าเรื่องกันเลย หนังจะทำในสไตท์เดิมของพี่ยอร์ช ซึ่งเป็นผู้กำกับหนังเรื่องนี้ มันจะออกไปแนวชีวิตๆ ซะมากกว่า และแน่นอน มันไม่เกี่ยวกับเรื่องปีใหม่ (เหมือนตอนสุดเขตฯ นั่นแหละ) แล้วก็คาแรกเตอร์ของนางเอก “คุณนายโฮ” ชมพู่แสดงได้ดีนะ ้ทำได้เยี่ยมจริงๆ (ร้องซะเกือบทุกตอน) ส่วนโก๊ะตี๋ ส่วนตัวผมชอบนะ แสดงได้อย่างมืออาชีพ ทำได้ดีเลยทีเดียว เนื้อหาของหนังเรื่องนี้จะออกแนว “ความรัก” และ “ความเข้าใจ” […]

บอกก่อนนะครับ ทริปนี้เป็นทริป “ย้อนวันวาน” แต่ละสถานที่อาจจะบอกรายละเอียดได้ไม่ครบนะครับ ดังนั้นผมต้องอภัยด้วยสำหรับคนที่เข้ามาอ่านแล้ว เกิดอาการ งงๆ ต้องขออภัยด้วยนะครับ (แต่อยากให้อ่านให้จบ แล้วนึกภาพตามไปด้วย 🙂 ) อยากจะบอกจริงๆแล้ว ผมทำทริปย้อนวันวานหลายครั้งแล้ว แต่บอกตรงๆ ไม่มีครั้งไหนที่เก็บรายละเอียดได้เยอะเท่าครั้งนี้มาก่อน ครั้งได้ไปทั่ว และเกือบทุกที่ที่เคยไปอยู่ เคยไปเที่ยง เคยมีความสุข เอาหล่ะ เริ่มกันเลยนะครับ เตรียมตัว ที่จริงจะไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วหล่ะครับ สำหรับทริปนี้ แต่ต้องเลื่อนเพราะว่า “ตื่นสาย” (เหตุผลงี่เง่ามาก) เลยต้องเปลี่ยนมาไปวันนี้แทน เอาหล่ะ วันนี้ตื่นเช้าครับ ประมาณ 8 โมงก็ตื่นแหละ จากนั้นก็ลงมาทำธุระส่วนตัว แม่ทิ้งผ้าไว้ให้ 1 กอง ก็ตากเรียบร้อยอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็เริ่มเตรียมของครับ ผมจะพูดถึงอุปกรณ์ที่จะเป็นเพื่อนเดินทางในครั้งนี้เป็นหลักนะครับ โดยสิ่งสำคัญคือ “iPod Touch 4” อุปกรณ์ถ่ายภาพของผม เรามาดูรูปของมันก่อนออกเดินทางกันเลยครับ จะเห็นได้ว่าแบตนั้นลดลงไปแล้ว เนื่องจากการเล่นของผมเองแหละเมื่อเช้า ทำให้ผมต้องหาทางแก้ปัญหาให้มัน เพราะรับรองว่า ถ้าเอาไปทั้งสภาพที่ไม่มีแบตสำรอง มีหวังหมดกลางทางแน่ๆ เอาหล่ะ ผมก็ไม่มี […]

หลังจากที่ได้มีโอกาสกลับมาจากมหาลัยที่อยู่ภูเก็ต กลับมาอยู่พัทลุงได้ประมาณ 1-2 วันแหละ พอดีวันนี้เป็นวันจันทร์พอดี แถมเพื่อนที่อยู่มหาลัยอื่นมาแนะแนวพอดี เลยได้มีโอกาสออกไปเยี่ยมโรงเรียน ที่จริงกะจะไม่ตื่นแล้ววันนี้ ถ้าไม่ได้สายจาก Jittapisut Jitpakdee  โทรมาตอนเช้าถามว่า “อยู่ไหนแล้ว!” ตอนนั้นแหละ ตื่นขึ้นมาทันที ตั้งใจว่าจะไปให้เร็ว แต่ความขี้เกียจก็เข้ามาปกคลุม (อีกตามเคย) เลยได้ออกจากบ้านช้า แต่ก็ได้ออกไปจนได้ เริ่มแรกจากเข้าไปในโรงเรียน มองซ้าย มองขวา แล้วอุทานในใจว่า “มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจริงๆแฮะ” และก็เดินผ่ากลุ่มเด็กรุ่นน้อง ที่กำลังมองเราด้วยสายตามอย่างสงสัยว่า “นี่มันใครว่ะ?” ตรงเข้าไปที่ใต้อาคาร 4 เห็น Jittapisut Jitpakdee กับ กติกา เกื้อวัฒธนะกุล กำลังนั่งเล่นอยู่ในห้อง เลยถามกลับไปว่า “ไอตองไปไหน” มันก็ตอบกลับมาว่า “ห้องแนะแนว” เลยนึกแปลกใจนิดหน่อยว่า ทำไมไม่ใช้ใต้อาคาร 4 ในการแนะแนวนักเรียน แต่พอเดินออกไปดู ก็รู้เลยครับ แหม่ๆ จะเส้นสายใหญ่ไปไหน ถ้าพี่แกจะเล่นสอนในห้องใต้อาคาร 4 อย่างเดียว ไม่ยอมลุกไปไหนเลย แต่ก็นะ ช่างเหอะๆ สุดท้ายก็ออกเดินไปเรื่อยๆ ครับ […]

ลอย ลอยกระทง ลอย ลอยกระทง วันนี้ก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวงานลอยกระทง ที่สวนสาธารณะสะพานหิน อ.เมือง จ.ภูเก็ต ครับ วันนี้ผมไปคนเดียว โดยมี Honda Click ของเพื่อนเป็นเครื่องมือใช้เดินทาง ระหว่างเดินทางนั้น ก็เป็นไปอย่างราบรื่น จนมาถือ แยกทางไปโรบินสัน ในตัวเมืองภูเก็ต เกิดรถติดถึงติดมากๆ ตัวรถสามารถเคลื่อนที่ได้ช้า ถึงช้ามาก (แสดงว่าคนไปเยอะ) รถเยอะมากๆ แต่ด้วยความที่ผมใช้รถจักรยานยนต์ทำให้ผมสามารถถึงที่หมายได้อย่างรวดเร็วขึ้นกว่าเดิม ตอนแรกนั้นไม่ได้แวะที่ตัวงาน เนื่องจากว่า “ไม่มีที่จอดรถ” เลยต้องเวียนไปบริเวณริมทะเล ก็พบว่ามีการลอยกระทงกันอยู่ เลยเข้าไปเก็บภาพบรรยากาศนิดหน่อยครับ ต้องขอบอกตรงนี้เลย ว่าผมใช้กล้อง iPod4 ในการถ่ายภาพครั้งนี้ทั้งหมด แล้วเป็นการถ่ายรูปในที่มืด ทำให้เกิดการ Noise กระจายบางรูป (เกือบทุกรูปนั้นแหละ) ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ 🙂 อันนี้ตอนเดินเข้าตรงที่ลอยกระทง เห็นเด็กกำลังปล่อยโคมลอยอยู่ บรรยากาศของโคมลอยที่กำลังลอยขึ้นไปบนฟ้า คนมากมายกำลังลอยกระทงกันอยู่ บอกตรงๆ คนเยอะมากๆ ตอนนี้คนกำลังปล่อยโคมลอย ด้านข้างขวาเป็นโคมลอยที่หมดอายุแล้วตกลงมา มีบริการทำกระทงแบบที่เราต้องการและมีการตั้งขายกันเยอะมาก (เรื่องราคาอย่าถาม เพราะแพงอยู่เหมือนกัน) […]

พอดีวันนี้ไม่เจอข้อความโดนๆ บางอย่างบน wall ของพี่ชาย (Artizt Natthapong) เลยเอามาแบ่งปันให้อ่านกันนะครับ   วันนี้ได้มีโอกาสไปอบรมที่โรงแรมแห่งหนึ่งแถวสุขุมวิท ซึ่งเป็นย่านที่รถติดมาก การจราจรคับคั่ง วุ่นวายมากๆ แต่ผมโชคดีที่เลือกเดินทางโดยรถไฟฟ้า BTS เลยไม่ต้องหงุดหงิดใจเพราะรถติด ในระหว่างที่นั่งอยู่บนรถไฟฟ้า BTS และรอให้ยานพาหนะขบวนนี้นำผมไปส่งยังจุดหมายปลายทาง เพื่อให้เสียเวลาไปโดยสูญเปล่า ผมก็ได้ชำเลืองผ่านหน้าต่างรถไฟฟ้า BTS มาที่ถนนเบื้องล่าง และได้นั่งคิด พิจารณาว่า “ปัญหารถติด” จริงๆแล้วมันมีส าเหตุมาจากอะไรกันแน่ หลังจากพินิจพิจารณาอยู่สักครู่ใหญ่ก็ค้นพบว่า จริงๆแล้ว “ปัญหารถติด” มีสาเหตุมาจาก “ความโสด” เพราะคนเป็นจำนวนมากเลือกที่จะเดิน ทางคนเดียว ชายหญิง 100 คนก็ 100 คันน่ะคับ (เห็นรึป่าวคับว่า “ความโสด” เป็นต้นตอหนึ่งของ “ปัญหาระดับชาติ” ที่แม้จะเปลี่ยนไปกี่รัฐบาลก็แก้กันไม่ได้เหอะๆ) แล้วถ้าเกิดหงุดหงิดอาจเป็นเพราะรอสัญญาณไฟนานเกินไป ก็ไม่รู้จะพูดคุยหรือระบายกับใคร เปรียบเหมือนการเดินทางบนเส้นทางชีวิตที่เราเลือก “เดินคนเดียว” ซึ่งในบางครั้งเราก็ต้องการ “คนพิเศษ” ที่นอกเหนือจากพ่อแม่ญาติพี่น้อง ที่จะคอยอยู่ข้างๆกันในวันที่เหงาหรือท้อแท้ แต่ก็ไม่มีเค้าคนนั้น จะดีกว่ามั๊ยคับ ถ้าเราจะหา […]