เรามาดูสาเหตุ ว่าทำไม “รถติดมากๆ” ในกรุงเทพ

November 27, 2012 10:15 pm Private

พอดีวันนี้ไม่เจอข้อความโดนๆ บางอย่างบน wall ของพี่ชาย (Artizt Natthapong) เลยเอามาแบ่งปันให้อ่านกันนะครับ

 

วันนี้ได้มีโอกาสไปอบรมที่โรงแรมแห่งหนึ่งแถวสุขุมวิท ซึ่งเป็นย่านที่รถติดมาก การจราจรคับคั่ง วุ่นวายมากๆ แต่ผมโชคดีที่เลือกเดินทางโดยรถไฟฟ้า BTS เลยไม่ต้องหงุดหงิดใจเพราะรถติด

ในระหว่างที่นั่งอยู่บนรถไฟฟ้า BTS และรอให้ยานพาหนะขบวนนี้นำผมไปส่งยังจุดหมายปลายทาง เพื่อให้เสียเวลาไปโดยสูญเปล่า ผมก็ได้ชำเลืองผ่านหน้าต่างรถไฟฟ้า BTS มาที่ถนนเบื้องล่าง และได้นั่งคิด พิจารณาว่า “ปัญหารถติด” จริงๆแล้วมันมีส

าเหตุมาจากอะไรกันแน่

หลังจากพินิจพิจารณาอยู่สักครู่ใหญ่ก็ค้นพบว่า จริงๆแล้ว “ปัญหารถติด” มีสาเหตุมาจาก “ความโสด” เพราะคนเป็นจำนวนมากเลือกที่จะเดิน ทางคนเดียว ชายหญิง 100 คนก็ 100 คันน่ะคับ (เห็นรึป่าวคับว่า “ความโสด” เป็นต้นตอหนึ่งของ “ปัญหาระดับชาติ” ที่แม้จะเปลี่ยนไปกี่รัฐบาลก็แก้กันไม่ได้เหอะๆ) แล้วถ้าเกิดหงุดหงิดอาจเป็นเพราะรอสัญญาณไฟนานเกินไป ก็ไม่รู้จะพูดคุยหรือระบายกับใคร เปรียบเหมือนการเดินทางบนเส้นทางชีวิตที่เราเลือก “เดินคนเดียว” ซึ่งในบางครั้งเราก็ต้องการ “คนพิเศษ” ที่นอกเหนือจากพ่อแม่ญาติพี่น้อง ที่จะคอยอยู่ข้างๆกันในวันที่เหงาหรือท้อแท้ แต่ก็ไม่มีเค้าคนนั้น

จะดีกว่ามั๊ยคับ ถ้าเราจะหา “คนเดินทางร่วมกัน” และเลือกที่จะนั่งรถไปกับเค้าคนนั้นหรือเราขับรถแล้วให้เค้าคนนั้นนั่งข้างๆ นอกจากจะเป็นการประหยัดทรัพยากรแล้ว (จากรถ 100 คัน ก็อาจเหลือเพียงแค่ 50 คัน ถ้าชายหญิง 100 คนเลือกที่จะ “เดินทางร่วมกัน”) ก็ยังทำให้เราหายเหงาไปด้วย มีเพื่อนคุย มีคนคอยอยู่ข้างๆ ให้กำลังใจ ทำให้เราขับรถอย่างระมัดระวังมากขึ้น เพราะเรารู้ดีว่านอกจากเราแล้วยังมี “คนสำคัญของใจ” นั่งอยู่ด้วย เปรียบเหมือนการเดินทางบนเส้นทางชีวิตที่เราเลือก “เดินไปพร้อมๆกับใครสักคน” บนหนทางอีกยาวไกลยังมีอุปสรรคมากมายให้เราต้องพบเจอและเป็นตัวพิสูจน์ความแข็งแกร่งของเรา ซึ่งในบางครั้งย่อมมีบ้างที่เรารู้สึกท้อแท้ หมดกำลังใจ หรืออยากมีคนระบายความรู้สึกด้วย ถ้ามี “เค้าคนนั้น” เราก็จะมีคนคุยด้วย คอยให้กำลังใจในวันที่เราท้อแท้ หมดหวัง หมดกำลังใจ แม้บางครั้งอาจจะอยู่ไกลกันบ้าง แต่ก็ไม่ใช่อุปสรรค เพราะเราก็มีเค้าคนนั้นอยู่ในใจตลอดเวลา และรับรู้ได้ถึงความรู้สึก “อบอุ่นใจ” อยู่เสมอ

เพราะเส้นทางบนถนนสายชีวิตของแต่ละคนยังอีกยาวไกล อย่าลืมหาใครสักคนมาเป็น “ผู้ร่วมเดินทาง” น่ะคับ ^_^